Dermale Piercing
Dermale ankertjes werden uitgevonden door Ben van House of Color in Colorado Springs, USA. Ze werden bedacht als een alternatief voor de meer gebruikelijke oppervlaktepiercings.
Gedurende hun hele bestaan zijn dermals een bron van discussie geweest, ook hier in Denemarken. In 2008 werden ze tijdelijk verboden, met name vanwege een artikel van DR.
Ze zijn echter later weer volledig legaal geworden.
Hier is een brief van de gezondheidsautoriteiten die tegelijkertijd de goedkeuring van dermale ankertjes in Denemarken bevestigt.
"Uit de toelichting op de autorisatiewet (wetbekendmaking nr. 877 van 4 augustus 2011) § 74 blijkt dat de bepaling opsomt welke soorten behandelingen verboden zijn voor niet-artsen. Hiermee definieert de bepaling welke behandelingen voorbehouden zijn aan artsen. Volgens de bepaling is het artsen voorbehouden om operaties uit te voeren. Het kerngebied van de chirurgische specialismen is natuurlijk het uitvoeren van operatieve ingrepen met een therapeutisch doel.
Verder blijkt uit de toelichting op § 74 van de autorisatiewet dat bij sommige kleine ingrepen, waarbij het vooral gaat om het doorboren van de huid, wordt benadrukt dat het gaat om een ingreep zonder therapeutisch doel. Tatoeage, scarificatie en piercing worden gecategoriseerd als lichaamsversiering en worden daarom niet beschouwd als operatieve ingrepen in de zin van de bepaling, en mogen daarom worden uitgevoerd door iedereen volgens de regels die daarvoor zijn vastgesteld, bijvoorbeeld wet nr. 194 van 8 juni 1966. Als een ingreep zonder therapeutisch doel uitgebreider is dan het bovenstaande doorboren van de huid, wordt het beschouwd als een operatieve ingreep in de zin van de bepaling en is het dus voorbehouden aan artsen om uit te voeren.
Er zijn dus twee factoren die in overweging moeten worden genomen bij de beoordeling of er sprake is van een operatieve ingreep die voorbehouden is aan artsen: ten eerste of de ingreep al dan niet met een therapeutisch doel wordt uitgevoerd en ten tweede de omvang van de ingreep.
Zoals blijkt uit de toelichting op de autorisatiewet, worden gewone piercings, waaronder oorpiercings, navelpiercings, enz., niet beschouwd als een operatieve ingreep, omdat ze worden uitgevoerd zonder therapeutisch doel en omdat de ingreep van dien aard is dat deze als klein kan worden beschouwd.
Wanneer echter sprake is van extreme lichaamsdecoraties, waaronder het splitsen van de tong en de penis, het plaatsen van implantaten onder de huid, enz., is er sprake van een operatieve ingreep, zelfs als de ingreep wordt uitgevoerd zonder therapeutisch doel, omdat de omvang van de ingreep van dien aard is dat het alleen verantwoord zou zijn als de ingreep door een arts wordt uitgevoerd.
De gezondheidsautoriteiten willen echter opmerken dat het twijfelachtig is of de uitvoering van zo'n ingreep door een arts verenigbaar zou zijn met het beroep van arts. Er zijn dus grenzen aan welke vormen van behandeling een arts mag uitvoeren, zelfs als een patiënt toestemming heeft gegeven voor de ingreep. Deze grenzen volgen nader uit de algemene bepalingen van het strafrecht en de eisen van de autorisatiewet dat een arts zorgvuldigheid moet betrachten.
Wat overblijft, zijn ingrepen die zich bevinden tussen gewone piercing en extreme lichaamsdecoraties, de zogenaamde dermale ankertjes. De ingreep wordt uitgevoerd zonder therapeutisch doel en de plaatsing van dermale ankertjes varieert in grootte.
Het is de opvatting van de gezondheidsautoriteiten dat wanneer het plaatsen van microdermale ankertjes wordt besproken, waarbij de huid wordt doorboord met een 2-4 mm grote stanscanule en slechts in geringe mate wordt ondermijnd om plaats te maken voor een ankervlak ter grootte van de achterkant van een oorbel, er sprake zal zijn van een kleine ingreep, zodat er, in combinatie met het feit dat de ingreep zonder therapeutisch doel wordt uitgevoerd, geen sprake zal zijn van een operatieve ingreep. De ingreep is dus niet voorbehouden aan artsen om uit te voeren."
HOE WORDT EEN DERMAL ANCHOR GEMAAKT
Plaatsing
Deze piercing kan vrijwel overal op het lichaam worden geplaatst waar voldoende huid is. De enige plaatsen waar het niet mogelijk is, zijn bijvoorbeeld de oogleden, enz.
Bovendien moet men goed nadenken voordat men een plaatsing kiest op bijzonder kwetsbare plaatsen zoals vingers, omdat ze meestal in contact komen met veel dingen en daarom een hoog risico op infecties met zich meebrengen.
Men kan ook specifieke patronen maken met dermals - eigenlijk is alleen de fantasie de beperking.
Procedure
Voordat het wordt gemaakt, moet het gebied worden gedesinfecteerd met daarvoor geschikte producten. Als het gebied helemaal schoon is, wordt een stip gezet met een steriele wegwerppen.
Vervolgens wordt de huid voorzichtig opgetild en doorboord met een kleine naald om ruimte te maken voor het sieraad. Er wordt een kleine holte onder de huid gemaakt in elke richting op een diepte die overeenkomt met de plaats waar de naald van open naar gesloten gaat. Vervolgens wordt de schijf onder de huid in een verticale hoek ten opzichte van de huid ingebracht, met het lange uiteinde van de schijf eerst. Op die manier kan het sieraad worden gedraaid, zodat het strak zit.
De hele procedure duurt meestal minder dan 30 seconden en is eigenlijk een aanzienlijk kleinere ingreep dan een gewone piercing. Het kan echter op bijzonder kwetsbare plaatsen zoals het decolleté wat lastig zijn om in te zetten.
Nadat het is gemaakt, wordt de huid opnieuw gereinigd en vervolgens wordt het sieraad afgedekt met een steriel pleister.
Sieraadkeuze
De kern van een dermal is de basis van het sieraad, en deze is niet zichtbaar en kan niet worden vervangen. Wat zichtbaar is, is het sieraad dat in de basis wordt geschroefd, en dit sieraad kan worden vervangen. Er zijn veel verschillende ontwerpen, maar ze kunnen pas worden vervangen nadat het volledig is genezen (meestal na 4 maanden).
WAT TE VERWACHTEN NA HET ZETTEN
De eerste paar weken
De eerste tijd na het zetten kan het gevoelig en rood zijn, en er kan vloeistof lekken. Dit is volkomen normaal, en de klachten bij deze piercing zijn eigenlijk aanzienlijk minder dan bij meer traditionele piercings.
Het is belangrijk om er de eerste paar weken voorzichtig mee te zijn, omdat het in deze periode kwetsbaarder is. Je kunt het eventueel bedekken met een pleister telkens als je slaapt of contactsporten beoefent zoals handbal, voetbal, enz.
Wanneer kan ik een andere steen in het sieraad plaatsen
Als het volledig is genezen, kun je overstappen op een andere steen. Wees echter voorzichtig, want elke keer dat je sieraden in je dermal verwisselt, brengt dat risico's met zich mee. Doe het dus alleen als het echt nodig is.
Goede adviezen
Vermijd zwembaden/bubbelbaden terwijl het oppervlak geneest (meestal 3-4 weken)
Wees voorzichtig bij het aan- en uittrekken van kleding.
Als je regelmatig een MRI-scan moet ondergaan, is een dermal geen goed idee, omdat het ziekenhuis meestal vereist dat het wordt verwijderd.
Vermijd het aanraken van het sieraad
Als je dermal ontstoken raakt, is het belangrijk dat je het meerdere keren per dag reinigt met zoutwater
Denk altijd na over waar je dermal mee in contact komt, vooral als het op je vingers zit.
DE TOEKOMST MET JE DERMAL PIERCING
Wat als je spijt hebt
Als je spijt hebt, kan het worden verwijderd. Meestal kan het eruit worden gewrikt, maar soms is het nodig om een microscopisch gaatje te maken om het sieraad te verwijderen.
Als het eruit moet worden gewrikt, is het belangrijk om het korte deel van de schijf te vinden en deze tegen de huid omhoog te duwen, zodat deze er uiteindelijk uit springt.
Complicaties
Een dermal kan, net als een gewone piercing, worden afgestoten. In feite is het iets gevoeliger omdat het op blootgestelde plaatsen zit, vooral de vingers zijn kwetsbaar. Daarom is het ook belangrijk dat de klant op de hoogte is van mogelijke risico's voordat het wordt uitgevoerd.
Goede hygiëne en zorgvuldigheid zullen echter meestal zorgen voor een succesvol verloop.
Littekenweefsel
Veel klanten maken zich zorgen over littekenweefsel, en dat is niet zonder reden. Helaas gebruiken veel mensen nog steeds apparatuur die normaal gesproken wordt gebruikt voor het nemen van biopsieën, wat alleen is voorbehouden aan artsen en daarom illegaal is. Afgezien daarvan is het illegaal voor een piercer en is het ook een ingreep die de huid verwijdert in plaats van deze te duwen (zoals bij het gebruik van een naald). Daarom kan er ook littekenweefsel ontstaan, omdat de huid zichzelf moet herstellen.
Wij gebruiken alleen de goedgekeurde methode met een gewone piercingsnaald. Deze procedure is zowel veilig als vermindert tegelijkertijd het risico op littekenweefsel. Zelfs als het wordt verwijderd, zal het littekenweefsel lijken op dat wat je krijgt na waterpokken.